-
1 wzniecić
глаг.• разжечь* * *wzniec|ić\wzniecićę, \wzniecićony сов. разжечь;\wzniecić miłość зажечь любовь; \wzniecić pożar поджечь, вызвать пожар
+ rozniecić* * *wzniecę, wzniecony сов.разже́чьwzniecić miłość — заже́чь любо́вь
wzniecić pożar — подже́чь, вы́звать пожа́р
Syn: -
2 wznie|cić
pf — wznie|cać impf Ⅰ vt 1. (zapalić) to kindle [ogień]; to start [pożar] 2. przen. (wywołać) to arouse [miłość, niepokój, pragnienie, zapał]; to instigate [zamieszki]; to incite [bunt, rozruchy, wojnę]; to stir up [kłótnie, nienawiść] 3. (wzbić w powietrze) to stir up [kurz, pył, śnieg] Ⅱ wzniecić się — wzniecać się (zapalić się) [ogień, pożar] to startThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wznie|cić
См. также в других словарях:
natchnąć — dk Va, natchnąćnę, natchnąćniesz, natchnąćnij, natchnąćnął, natchnąćnęła, natchnąćnęli, natchnąćniony, natchnąćnieni, natchnąćnąwszy «poddać jakąś myśl, pomysł, pobudzić do działania, czynu, aktu twórczego; wzniecić, wzbudzić w kimś jakieś… … Słownik języka polskiego